Sen na łące Dierigów

 

 

Kiedy raz wyszłam na spacer z domu

jakby za rękę mnie ktoś prowadził

i wnet dotarłam nie mówiąc nikomu

na piękna łąkę, tam mnie ktoś posadził.

 

Co zobaczyłam tam na tej łące ?

Szczyty Gór Sowich pokryte lasem

i stado zwierząt na trawie się pasące

muczeniem ciszę przerywając czasem.

 

Kiedy zamknęłam oczy na chwilę,

to w śnie ujrzałam, jakby na jawie

i zaskoczona byłam bardzo mile,

że Christian Dierig jest znów w Bielawie.

 

I razem spacerowaliśmy po tej łące

czasem przystając znów w cieniu drzew

zbieraliśmy zioła i kwiaty pachnące,

wsłuchując się w piękny ptaków śpiew.

 

Gdy usiedliśmy razem na trawie

o swym folwarku Pan Dierig wspomniał,

o tradycjach tkackich opowiadał ciekawie

chciał , by w Bielawie nikt go nie zapomniał.

 

Jednakże co to , Pan Dierig znika

co wartościami w życiu się kierował.

Lecz pozostała po nim fabryka

i dom , który dawno temu zbudował.

 

Kto progi przekroczy tego domu

może już na zawsze czuć się jego gościem .

Na łące miejsca nie zabraknie nikomu

tak mówił Pan Dierig prosto, jak najprościej.

 

Więc jeśli przypadkiem znajdziesz się w Bielawie

na łąkę Dieringów skieruj swoje kroki.

Bo ona istnieje nie tylko we śnie, lecz na jawie

historię ziemi dolnośląskiej pokazując i jej uroki.

 

 

Magdalena Pawlak

 

 

 

*******************************************************************

 

 

W Roztoczańskim Parku

 

 

Piękny Roztoczański Park Narodowy

leży gdzieś daleko, na Roztoczu Środkowym.

Choć powstał w 1974 roku,

Nie brak mu i dzisiaj wielkiego uroku.

 

Tam wita bór jodłowy i karpacka buczyna,

pozdrawia pole uprawne i piaskowa dolina.

Jodły, buki, sosny to prawdziwe pomniki,

w nich schronienie znajdują łosie, sarny, dziki.

 

Fauna Parku bogata, znana w Europie całej,

nie przejdziesz obojętnie obok flory wspaniałej.

Znajdziesz tu borsuka, jelenia i wilka,

wśród zwierząt przeżyjesz wspaniałych chwil kilka.

 

Na swych skrzydłach bocian uniesie cię wysoko,

by jaszczurkę i żółwia dostrzegło twe oko.

Lecz zobaczysz coś jeszcze, a nie tylko gady,

to losy żyjących tam ludzi i historii ślady.

 

W Roztoczańskim Parku wśród drzew się ukryły,

zapomniane już dawno liczne leśne mogiły.

One mówią o wojnie, o odległych czasach.

Jakże wielkie bogactwo kryje się w tych lasach.

 

Więc odkrywaj na nowo gdzie Roztocze leży,

a doświadczysz tam wiele najpiękniejszych przeżyć.

W inną czasoprzestrzeń one cię przeniosą,

gdzie fauna i flora mówią jednym głosem.

 

 

Magdalena Pawlak

 

 

 

*******************************************************************

 

 

„ Rodzina ”

 

Rodzina

Mama, tata

Te słowa brzmią,

jak najpiękniejsza melodia świata.

 

 

Rodzina

Brat, siostra

I nawet w najpiękniejsze mrozy ,

zima nie jest tak ostra.

 

 

Rodzina

Babcia, dziadek

Dzięki niej

lepiej smakuje każdy obiadek.

 

 

Rodzina

Pełna wartości, miłości, ciepła

i wyrozumiałości.

Bez rodziny

nie ma wsparcia.

W ciężkich chwilach łez otarcia.

Nie ma uśmiechu i radości,

A w sercu pustka gości.

 

 

Więc jeśli posiadasz

Ten największy skarb,

Wiedz o tym,

że jest on miliony wart !

 

 

 

Alicja Musiał

 

 

 

*******************************************************************

 

 

Roztoczański Park Narodowy

 

 

Na Roztoczu Środkowym

 

Leży Park Narodowy.

 

Czeka na każdego,

 

Bogatą florą i fauną zachwyca,

 

Kiedy już przyjedziesz urokami czaruje,

 

To nas bardzo niezmiernie raduje.

 

Rośliny to między innymi:

 

Jodła, sosna, olsza, lipa,

 

Te gatunki cechuje wielka dynamika.

 

Zwierząt różnych, też tu pełno:

 

Sarny, dziki, lisy, wilki, kuny i borsuki,

 

To wspaniałe miejsce do nauki,

 

Znajdziesz tutaj dwieście gatunków ptaków

 

Oraz niezliczone ilości pajęczaków.

 

Niegdyś żył tu, wąż Eskulap,

 

Przodek żmii zygzakowatej, padalca, zaskrońca,

 

Ich wygrzewanie na słońcu niema końca.

 

Gdy wybierasz się do Roztoczańskiego Parku,

 

Nie zapomnij o zegarku,

 

Kiedy go zwiedzasz tak szybko płynie czas,

 

Ponieważ interesująca przyroda nigdy nie nudzi nas !

 

 

 

Alicja Musiał

 

 

*******************************************************************

 

 

Przytulam nos

do mokrej szyby.

Czasem od deszczu

czasem od łez

Za oknem pada

lub świeci słońce.

Patrzę i myślę,

widzę

siebie, Mamę , Tatę.

Za oknem ratusz

jak ptak wpleciony

w granat nocy.

Świeci oczami sowy

czuwającej

nad świątecznym snem

mieszkańców.

Przy podniebnym stole

moja rodzina,

biały obrus

Śpiewamy wszyscy kolędy,

pastorałki

Kochamy ten czas,

gdy jesteśmy wszyscy razem.

 

 

 

Anna Szady

 

 

 

*******************************************************************

 

 

„ Zrozumieć przyrodę „

 

 

Kiedy karmię chlebem ptaki,

 

zastanawiam się czasami:

 

kto nauczył ptaki latać

 

hen, wysoko pod chmurami ?

 

Kto udzielił delfinowi

 

pierwszych lekcji nurkowania ?

 

Kto cię uczył szary wilku

 

trudnej lekcji polowania ?

 

Skąd maleńkie mrówki wiedzą,

 

jak buduje się mrowisko ?

 

Kto jest ich nauczycielem,

 

kto pokazał im to wszystko ?

 

To natura nauczyła

 

biegać, latać i polować.

 

My też dziećmi jej jesteśmy

 

i musimy ją szanować.

 

Ona karmi swoje dzieci,

 

ona daje im schronienie.

 

Zatem dbać musimy wszyscy

 

o zieloną matkę – Ziemię.

 

 

 

Mikołaj Jakubowski

 

 

*******************************************************************

 

Wiosna

 

Zawitała do nas wiosna

Piękna słodka i radosna

Ciepluteńka, malusieńka

Wróbelek rozkłada skrzydełka

 

Na polach wiosennie pachnie

Młody niedźwiedź już nie zaśnie

Wróbelek wysoko zwinnie leci

Na liściu biedronka siedzi

 

Rybka płynie, żabka skacze

Słowik śpiewa, gąska gdacze

Tulipan rośnie, żonkil kwitnie,

A na polu grają w piłkę

 

 

Agnieszka Sienkiewicz

 

 

*******************************************************************

 

„ WOJENKO „

 

Wojenko, wojenko

coś nam Krzysztofa

pogrążyła do dziś

tomiki jego zdobią

nasze półki.

 

 

My je czytamy

bo jest dla nas

śladem do naśladowania.

 

 

Twoja poezja trwa

do dziś w naszych

sercach i nie tylko.

 

Ewa Pokrywka